Mająca swoją siedzibę nieopodal ruin antycznej Olimpii Międzynarodowa Akademia Olimpijska, związana organizacyjnie z Międzynarodowym Komitetem Olimpijskim, od początku swego istnienia (1961 r.), stanowi centrum światowej edukacji olimpijskiej, od której zależy żywotność i zrozumienie dla potrzeby krzewienia ideałów olimpijskich.
Dość obrazowo rzec można, że dokonuje się tu akt „intelektualnego doładowania” współczesnego sportu, któremu w przeciwnym razie grozi komercjalizacja, specjalizacja, rekordyzacja i wszelkie inne wynikające z nich, a widoczne niekiedy gołym okiem zagrożenia. Uniwersalizm wartości olimpijskich sprzyja ich powszechnej akceptacji. Składają się na nie proste idee: radość wynikająca z wysiłku, stosowanie reguły fair play, szacunek dla rywala, dążenie do doskonałości i osiąganie równowagi między ciałem a duchem.
Środkiem służącym propagowaniu edukacji olimpijskiej są regularnie organizowane w Akademii Olimpijskiej seminaria, sympozja, szkolenia, konferencje, dyskusje, a nawet studia magisterskie i doktorskie. Na ostatniej Międzynarodowej Sesji dla Prezydentów i Dyrektorów Narodowych Akademii Olimpijskich w dniach 06-13 maja 2017 roku Polską Akademię Olimpijską reprezentował dr hab. Dariusz Słapek, prof. UMCS, pracownik Instytutu Historii, twórca projektu Lubelskie Centrum Dokumentacji Historii Sportu. Wiodącym tematem konferencji był problem „Olympic Movement: Governance based on Olympic Values”. Uczestnicy konferencji, pochodzący z ponad 30-u państw świata (sic!), wysłuchali kilkunastu „zamawianych” wykładów, pracowali w grupach dyskusyjnych i licznych warsztatach. W trakcie obrad plenarnych występowali też reprezentanci poszczególnych Narodowych Akademii Olimpijskich. D. Słapek wygłosił wykład na temat „Polska historia – Polacy wobec sportu, a cele Polskiej Akademii Olimpijskiej”. Mimo iż każdy dzień pełen był różnorodnych zajęć (ankiety, eseje, panelowe dyskusje…), był czas na mniej oficjalne rozmowy. Szczególnie cenne okazywały się spotkania z przedstawicielami państw arabskich (np. Kataru), azjatyckiej Korei Płd., Mongolii, Singapuru, ciągle egzotycznych krajów centralnej Afryki czy odległej Nowej Zelandii… Europejczycy często występowali w tych kontaktach w roli mentorów, choć rozmach i efekty działań choćby tylko wymienionych wyżej narodowych akademii olimpijskich już dziś może budzić podziw. Każdy z uczestników sesji otrzymał z rąk Dziekana Akademii Prof. Kostasa Georgiadisa okolicznościowy dyplom, ale bez wątpienia to atmosfera, nawiązane kontakty i zawiązane przyjaźnie stanowiły niezwykle istotną wartość dodaną tej wyjątkowej konferencji. Wszystko w duchu olimpizmu!