Redakcja LCDHS

Zbigniew Stepek (1932-1973) – dziennikarz i alpinista

23 października 2013

Zbigniew Stepek (ur. 3 maja 1932, zm. 17 sierpnia 1973) – polonista, dziennikarz radiowy, prozaik, poeta, alpinista, członek Lubelskiego Klubu Wysokogórskiego. W roku 1954, będąc na IV roku studiów polonistycznych w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, Zbigniew Stepek włącza się w działalność Okręgowej Komisji Taternictwa w Lublinie przy PTTK (z czasem wyłoni się z niej Koło Lubelskie Klubu Wysokogórskiego, a następnie w Lubelski Klub Wysokogórski). Przechodzi szkolenie taternickie i wspina się w Tatrach, pokonując drogi różnej trudności. W roku 1960 uzyskuje kwalifikacje taternickie (formalnie zatwierdzone w rok później). W roku 1961 wchodzi do Zarządu Koła Lubelskiego Klubu Wysokogórskiego, jako członek Komisji Rewizyjnej, a w roku 1966 zostaje członkiem Komisji Sportowej LKW.

Jednocześnie Zbigniew Stepek pracuje w redakcji „Kameny”, a potem w lubelskiej rozgłośni radiowej. Jest autorem wielu audycji, reportaży i słuchowisk. Realizuje też swoje ambicje literackie. Wydaje m. in. tom opowiadań zatytułowany Ręka ze snu (1957) i powieść Most (1972). Jest też autorem wierszy publikowanych m. in. w „Almanachu Lubelskiego Klubu Literackiego”. Współredaguje pismo „Pod Wiatr” (1956), które jednak po wydaniu pierwszego numeru (1 grudnia 1956) z dużym reportażem z ogarniętego powstaniem Budapesztu, zostaje zawieszone.

Zbigniew Stepek nadal wspina się w Tatrach polskich i słowackich. W roku 1967 wyjeżdża w Alpy i wchodzi m. in. na Mont Blanc. Rok później organizuje i kieruje pierwszym pozatatrzańskim obozem wspinaczkowym LKW w górach Pirin (Bułgaria). Po powrocie z Bułgarii rozpoczyna starania o zorganizowanie wyprawy w góry Mongolii.  W roku 1969 zostaje prezesem Lubelskiego Koła Klubu Wysokogórskiego. Dzięki talentowi Zbigniewa Stepka do zdobywania funduszy i sprzętu, 13 lipca roku 1969 wyrusza z Lublina wyprawa do Mongolii zakończona znacznym sportowym sukcesem w postaci wielu pierwszych wejść na szczyty liczące ok. 4 tys. m. Zbigniew Stepek jest jej kierownikiem. Po powrocie do Polski pisze o niej książkę zatytułowaną Charchira. (Została opublikowana w Wydawnictwie Lubelskim w roku 1974 już po śmierci autora).

W roku 1971 dwójka lubelskich alpinistów, w tym Zbigniew Stepek, bierze udział w VI Polskiej Wyprawie w Hindukusz (Afganistan) dokonując m. in. wejść na cztery szczyty liczące ponad 5 tys. m. n. p. m. Literackim obrazem tej wyprawy była, jak pisze Andrzej Rządkowski, „piękna i dojrzała książka alpinistyczna Salem, Wielkie Góry„. Nie została ona nigdy wydana. Nie jest znany też los jej maszynopisu.

W roku 1972 Zbigniew Stepek ustąpił z funkcji prezesa Koła Lubelskiego Klubu Wysokogórskiego, pozostając jednak w jego zarządzie. W tym samym roku wyjechał do Rumunii i wspinał się w górach Fogarasz. W następnym roku bezskutecznie zabiegał o zorganizowanie wyjazdu w góry Grenlandii. Po tym niepowodzeniu zaczął przygotowywać pierwszą polską powojenną wyprawę w Himalaje Zachodnie (region Lahul, Indie).

W sierpniu 1973 roku lublinianie dotarli pociągiem do Indii. Wyprawą, która miała eksplorować sześciotysięczniki w słabo znanym rejonie Lahul kierował Zbigniew Stepek. Podczas tej wyprawy zginął tragicznie wraz z lekarzem Andrzejem Grzązkiem pod lawiną wielkich brył lodowych, schodząc po przygotowaniu trasy, którą planował zdobyć dziewiczy szczytu CB 13a (6180 m. n. p. m.). Pozostawił żonę i córkę. Ciał obu zaginionych członków lubelskiej wyprawy nigdy nie odnaleziono.

Himalajską tragedię upamiętnia głaz z inskrypcją nad brzegiem rzeki Chandra. Na cmentarzu przy ulicy Lipowej w Lublinie znajduje się też pamiątkowa tablica poświęcona Zbigniewowi Stepkowi. Jego imię nosi także jedno ze studiów Radia Lublin.

Po 35 latach (2008 r.), śladami tragicznej himalajskiej wyprawy z 1973, podążyli członkowie Medycznego Klubu Turystycznego. W roku 2009 Muzeum Lubelskie zorganizowało też wystawę fotograficzną obrazującą obie himalajskie ekspedycje.

Na podstawie: Z. Czarnecki, Posłowie, w: Z. Stepek, Charchira. Lublin 1974; Lubelski Klub Wysokogórski: zarys historii 1953-1984, oprac. Andrzej Rządkowski, Lublin 1985 (druk do użytku wewn.); Himaleje Lahul. Wyprawy Lubelskie 1973-2008. Zamek Lubelski kwiecień-maj 2009. Lublin 2009.

Zobacz także: