KS Lublinianka

-LubliniankaKS Lublinianka – najstarszy istniejący klub sportowy z Lublina i jeden z najstarszych na Lubelszczyźnie, założony w 1921 roku.

Początkowo działający jako klub wojskowy, poprzednio sportowa spółka akcyjna,
obecnie w trakcie przekształcania w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.
Klub zachowuje ciągłość historyczną i kultywuje tradycję przedwojennej Unii Lublin, zdobywcy tytułu mistrza Polski juniorów z roku 1938. Od kilku lat klub występuje w grupie lubelskiej IV ligi, co związane było z fatalną sytuacją finansową i organizacyjną oraz niejasnym statusem formalno-prawnym zawieszonej w próżni Sportowej Spółki Akcyjnej Lublinianka. Sezon 2010/2011 został dokończony dzięki piłkarzom oraz Stowarzyszeniu Sympatyków Lublinianki „Niezłomni”. Po tym sezonie dochodzi do fuzji kadrowej
KP Wieniawa (niegdyś „zbuntowane grupy młodzieżowe Lublinianki”) oraz Lublinianki SSA. Od sezonu 2011/2012 drużyna występuje pod nazwą KS Lublinianka – Wieniawa.

Na początku istniała sekcja lekkoatletyczna oraz piłki nożnej. Organizatorem klubu i życia sportowego był wówczas por. Felicjan Sterba. W 1923 w klubie nastąpił rozłam. Druga drużyna WKS Lublin (juniorzy), poparta przez działaczy cywilnych oderwała się od klubu tworząc zalążek nowego klubu pod nazwą KS Lublinianka. W 1927 miała miejsce fuzja Lublinianki z WKS Lublin, w wyniku której powstał nowy klub o nazwie WKS Unia. Drużyna grała do wybuchu wojny. W czasie II wojny światowej istniał zespół konspiracyjny pod nazwą WKS Unia, który grał m.in. przeciwko Lubliniance. Jesienią 1960 roku znowu doszło do fuzji WKS Lublinianki i WKS Unii.

Historyczne nazwy klubu

• Od 1921 Wojskowy Klub Sportowy Lublin
• Od 1923 Klub Sportowy Lublinianka
• Od 1926 Wojskowy Klub Sportowy Unia Lublin
• Od 1944 Wojskowy Klub Sportowy Lublinianka
• Od 1950 Ogniwo Wojskowy Klub Sportowy Lublin
• Od 1953 Garnizonowy Wojskowy Klub Sportowy Lublin
• Od 1954 Ogniwo Lublin
• Od 1954 Wojskowy Klub Sportowy Lublinianka
• Od 1994 Klub Sportowy Lublinianka
• Od 2002 Klub Sportowy Lublinianka Sportowa Spółka Akcyjna
• Od 2011 Klub Sportowy Lublinianka – Wieniawa Spółka z o.o

Lata 1921-1942

• sezon 1921 – w lecie 1921 powstaje Wojskowy Klub Sportowy Lublin, w skład którego wchodzą sekcje lekkoatletyczna oraz piłki nożnej. Organizatorem klubu i życia sportowego zostaje por.Felicjan Sterba.

• sezon 1923 – w roku 1923 w klubie, odgrywającym czołową rolę w piłkarstwie Lublina następuje rozłam. Druga drużyna WKS Lublin (juniorzy) poparta przez działaczy cywilnych oderwała się od klubu tworząc zalążek nowego klubu pod nazwą – Klub Sportowy Lublinianka (KSL).

• 1924 – po wejściu drużyny w skład A-klasy zdobywa ona mistrzostwo z dużą przewagą punktową.

• sezon 1925 – Lublinianka wygrywa 2:1 (1:1) z Pogonią Wilno, co jest dużym sukcesem. Zespół przegrywa dwa mecze z bardzo silną Pogonią Lwów, ale pokazuje się z dobrej strony.

• sezon 1926 – w meczach o mistrzostwo Polski Lublinianka doznaje wysokich porażek z Pogonią Lwów i Cracovią. Powoduje to ostre wewnętrzne tarcia w klubie i doprowadza do fuzji Lublinianki z WKS Lublin. Powstaje nowy klub o nazwie WKS Unia.

• 1927 – Unia z dużą przewagą punktową, acz nie w najlepszym stylu, zdobywa mistrzostwo okręgu. Na trybunach zasiada jednak niewielu kibiców, a klub odczuwa braki finansowe i cierpi na niedobór wykwalifikowanego sztabu szkoleniowego.

• 1928 – powtórzenie osiągnięcia z roku poprzedniego, mimo pogarszającej się sytuacji w lubelskim środowisku piłkarskim.

• 1930 – Unia zdobywa mistrzostwo okręgu. W walce o wejście do ekstraklasy Unii nie wiedzie się jednak najlepiej – zespół przegrywa obydwa spotkania z Lechią Lwów i odpada z dalszej walki. W następnych latach klub kilkakrotnie próbuje awansować do ekstraklasy, jednakże bez powodzenia.

WKS Lublinianka

• 1938 – nowo wybrane władze OZPN uzdrawiają stosunki wewnętrzne w klubie, dając impuls do ożywienia działalności sportowej. W tym okresie wielki sukces odnoszą juniorzy Unii – kwalifikują się wraz z drużynami AKS Chorzów, Czarni Sosnowiec, Lechia Lwów, Pogoń Równe, Warta Poznań, Wisła Kraków, WKS Grodno do walki o mistrzostwo Polski. Krocząc od zwycięstwa do zwycięstwa, w finale rozgrywek spotykają się z Wisłą Kraków, a mecz finałowy o mistrzostwo Polski juniorów odbywa się w Warszawie w dniu 4 czerwca 1938 roku w przeddzień meczu Polska – Szwajcaria.

WKS Lublinianka

Spotkanie kończy się olbrzymim sukcesem Unii. Po 90 minutach gry i po bramkach Siarkowskiego, Machaja i Rudnickiego piłkarze z Lublina pokonują 3:2 (0:1) Wisłę Kraków. WKS Unia Lublin zdobywa tytuł mistrza Polski juniorów.

 

 

• 1939 – z chwilą wybuchu wojny praktycznie zamiera wszelka działalność sportowa.

Lata 1942-1974

• 1942 – odbywają się pierwsze konspiracyjne mecze, które często przerywane są łapankami.

• 1944 – kres okupacji niemieckiej Lublina, a na początku sierpnia zaczynają na nowo organizować się kluby sportowe, wśród nich WKS Lublinianka.

• 1945 – w czerwcu powstaje lubelski OZPN, oraz poszczególne klasy rozgrywkowe. WKS Lublinianka trafia do A-klasy.

• sezon 1946 – WKS Lublinianka zdobywa mistrzostwo okręgu lubelskiego, lecz nie odnosi sukcesu w walce o ekstraklasę.

Lublinianka• 1948/1949 – WKS Lublinianka zdobywa mistrzostwo okręgu i wywalcza awans do nowo powstałej II ligi.

• 1949 – klub okazale debiutuje w II lidze, zajmując drugie miejsce za Garbarnią Kraków.

• 1950 – w wyniku reorganizacji sportu w Polsce z WKS Lublinianka odchodzą zawodnicy cywilni (tworząc KS Ogniwo Lublin), a klub przyjmuje nazwę OWKS Lublin.

• 1951 – OWKS Lublin zajmuje drugie miejsce w swojej grupie II ligi za Gwardią Warszawa.

• 1952 – następuje kolejna reorganizacja systemu rozgrywek, przez co OWKS Lublin spada z II ligi.

• 1953 – zostaje utworzona liga międzywojewódzka, do której trafia spadkowicz z Lublina. OWKS Lublin zostaje przemianowany na GWKS Lublin (Garnizonowy Wojskowy Klub Sportowy), w lidze międzywojewódzkiej zajmując piąte miejsce, natomiast Ogniwo Lublin plasuje się na miejscu ósmym.

• 1954 – zgodnie z zarządzeniem MON, dotyczącym likwidacji większości klubów typu WKS, GWKS Lublin ulega rozwiązaniu. W lidze międzywojewódzkiej pozostaje tylko Ogniwo Lublin.

• 1955 – Ogniwo Lublin przyjmuje nazwę Lublinianka i zajmuje drugie miejsce w lidze międzywojewódzkiej.

• 1956 – jesienią rozpoczyna się ogólnonarodowa dyskusja na temat organizacji sportu, a w grudniu zostaje reaktywowany lubelski OZPN.

• 1957 – walka o awans do II ligi nie przynosi Lubliniance żadnych efektów.

• 1958 – podobnie jak w sezonie poprzednim Lublinianka nie zdobywa awansu do II ligi, jednak odnosi duży sukces wygrywając z pierwszoligową Cracovią 5:3. Drugie cenne zwycięstwo Unia odnosi nad reprezentacją Armii Wietnamskiej 3:1 (1:0). Mistrzem okręgu w tym sezonie zostaje Lublinianka przed Unią. Unia nawiązuje kontakty z klubem z NRD, Vismut Planen.

• 1960 – WKS Unia po zdobyciu mistrzostwa okręgu kwalifikuje się do walki o awans do II ligi, a w fazie półfinałowej pokonuje Lotnika Warszawa i Gwardię Białystok. W grupie finałowej obok Unii o awans ubiegają się: Hutnik Nowa Huta, Arka Gdynia, Górnik Wałbrzych, AKS Chorzów i Górnik Konin. Decydujący mecz w listopadzie 1960 roku z Górnikiem Wałbrzych (2:0) ogląda ok. 20 000 widzów, WKS Unia awansuje do II ligi. Jesienią 1960 dochodzi do fuzji WKS Lublinianki i WKS Unii, a nowy klub przyjmuje nazwę WKS Lublinianka.

 

Zawodnicy KS Lublinianka w roku 1961.

  • 1961 – drugoligowa Lublinianka osłabiona po awansie odejściem kilku podstawowych zawodników, po początkowych sukcesach, zaczyna osiągać coraz gorsze wyniki i stacza się w tabeli aż do strefy spadkowej. Jesienią 1961 klub spada z II ligi. Sukces odnoszą jednak juniorzy, kwalifikując się do finałowych walk o Mistrzostwo Polski juniorów, gdzie zajmują trzecie miejsce.

• 1961/1962 – Lublinianka podejmuje próbę powrotu do II ligi, jednak nieudaną. Ostatnie dwa mecze z Motorem 1:1 oraz 0:1 sprawiają, że to ten klub przechodzi dalej. W tym samym sezonie Lublinianka remisuje z mistrzem Polski Górnikiem Zabrze 2:2, oraz gromi Ruch Chorzów 5:1. W klubie oprócz piłki nożnej funkcjonuje w tym czasie kilka sekcji: judo, koszykówka, piłka ręczna, pływanie, podnoszenie ciężarów i strzelectwo sportowe.

 • 1963 – WKS Lublinianka zatrudnia na stanowisku trenera pierwszej drużyny Kazimierza Górskiego, kierownikiem klubu zostaje Józef Wiśniewski. Nowemu szkoleniowcowi zostaje postawiony za cel awans z Lublinianką do II ligi. Na zakończenie sezonu Kazimierz Górski wprowadza drużynę do II ligi

• 1963/1964 – klub z 29 punktami na koncie zajmuje 9. miejsce w tabeli zapewniając sobie utrzymanie w II lidze.

 1964/1965 – spadek Lublinianki z II ligi.

• 1969/1970 – awans zespołu z Wieniawy w Pucharze Polski do ćwierćfinału, gdzie los kojarzy go z finalistą Pucharu Zdobywców Pucharów, Górnikiem Zabrze. W Lublinie Wojskowi dopingowani przez ponad 30-tysięczną widownię remisują 1:1 po bramkach Janusza Przybyły i Włodzimierza Lubańskiego, natomiast mecz w Zabrzu kończy się porażką Lublinianki 2:5.

• 1972/1973 – Lublinianka znów bardzo dobrze gra w Pucharze Polski. W 1/16 finału wygrywa z Gwardią Warszawa 2:1, a 11 kwietnia1973 w 1/8 finału spotyka się z Legią Warszawa. Po bardzo kontrowersyjnej decyzji arbitra mecz zostaje przerwany przy stanie 0-0 i 3-3 w rzutach karnych i przy ostatnim zaległym uderzeniu dla Lublinianki. Mecz zostaje powtórzony tydzień później w Warszawie, a Legia wygrywa 5-1. W rozgrywkach ligowych Lublinianka wraz z Motorem Lublin, Avią Świdnik i Ursusem Warszawa awansuje do poszerzonej (2 grupy po 16 zespołów) II ligi.

 1973/1974 – we wrześniu 1973 w pierwszych w II lidzederbach Motoru i Lublinianki wojskowi przegrywają z Motorowcami 0:2. Lublinianka gra w II lidze tylko ten jeden sezon i w 1974 spada do III ligi.

Lata od 1974

Sport_1975-06-26_foto_1W sezonach 1982/1983, 1994/1995 i 1995/1996 Lublinianka występuje jeszcze w II lidze. Sezon 1995/1996 przynosi jednak największy, trwający do dziś, kryzys klubu. WKS Lublinianka przechodzi reorganizację, większość sekcji zostaje zlikwidowanych – obecnie, oprócz sekcji piłki nożnej, funkcjonuje jeszcze tylko sekcja pływacka, stanowiąc jednakże odrębny klub. Mimo prób polepszenia sytuacji, w piłkarskiej hierarchii klub spada coraz niżej i zatrzymuje się dopiero w IV lidze. W 2001 roku teren, na którym znajduje się klub wydzierżawia na 30 lat norweska grupa inwestycyjna. Zostaje powołana sportowa spółka akcyjna, a większość akcji (90%) przypada w udziale Norwegom. Nowi właściciele ogłaszają ambitne plany – ma powstać galeria handlowa, hotel, multikino, oraz planowana jest również modernizacja assignment writing service stadionu. Pojawiają się jednak kłopoty natury formalno-prawnej, trwające do dnia dzisiejszego, a inwestycja zawisa w próżni.

W lecie 2011 roku, przed startem rozgrywek 4. ligi sezonu 2011/12, na bazie licencji PZPN KP Wieniawa, został powołany nowy zespół na bazie zawodników Lublinianki SSA oraz KP Wieniawa pod nazwą – KS Lublinianka-Wieniawa. Od stycznia powołano spółkę KS Lublinianka-Wieniawa Sp. z o.o., która to przejęła licencję w PZPN i stała sie jej pełnoprawnym członkiem. Spółka została powołana przez lubelskich znanych przedsiębiorców, którzy planują zamierzenia inwestycyjne i deklarują rozwój klubu w przyszłości na miarę jego historii.

Sukcesy

• 1/4 finału Pucharu Polski – 1969/1970
• Mistrzostwo Polski juniorów U-19 – złoty medal 1938, srebrny medal 1969, brązowy medal 1961
• 11 sezonów w II lidze
• 1949 – 2 miejsce w grupie północnej
• 1950 – 8 miejsce w grupie wschodniej (jako OWKS)
• 1951 – 2 miejsce w grupie II (jako OWKS)
• 1952 – 9 miejsce w grupie D (spadek OWKS mimo wygranych baraży z KS Zamość)
• 1961 – spadek
• 1963/1964 – 9 miejsce
• 1964/1965 – spadek
• 1973/1974 – spadek
• 1982/1983 – spadek
• 1994/1995 – 10 miejsce
• 1995/1996 – spadek

Statystyki drugoligowe

• Liczba sezonów w II lidze: 11
 Liczba meczów: 290
• Punkty: 232
• Zwycięstwa: 79
• Remisy: 72
• Porażki: 139
• Bramki strzelone: 348
• Bramki stracone: 473
• Najwyższa wygrana w II lidze u siebie: Lublinianka – Błękitni Kielce 6:1 (1994/1995)
• Najwyższa wygrana w II lidze na wyjeździe: Ognisko Siedlce – Lublinianka 2:5 (1949/1950), Spójnia Warszawa – Lublinianka 1:5 (1951/1952)

Sztab szkoleniowy

• Trener: Marek Sadowski
• Kierownik Drużyny: Waldemar Wójcik
• Trener rocznika 1993/94 – Wojciech Dąbała
• Trener rocznika 1995/96 – Marcin Zakrzewski
• Trener rocznika 1997/98 – Dariusz Winiarczyk
• Trener rocznika 1999 – Sławomir Smyl
• Trener rocznika 2000 – Włodzimierz Garbiec
• Trener rocznika 2001 – Wojciech Kloc
• Trener grupy naborowej 2000/03 – Rafał Kalinowski
• Trener grupy naborowej 2002/03 – Sławomir Kotko

 Wychowankowie Lublinianki grający w reprezentacji Polski:

• Arkadiusz Onyszko – 2 występy, 3. miejsce Mistrzostwa Europy U-16 1990, Wicemistrzostwo Olimpijskie 1992
• Jakub Wierzchowski – 2 występy
• Grzegorz Poleszak – 3. miejsce Mistrzostwa Europy U-16 1990
• Piotr Bielak – Mistrzostwo Europy U-16
 Kamil Stachyra – uczestnik Mistrzostw Europy U-19 na boiskach Wielkopolski

źródło informacji.